Apostołki

Jest dużo modlitw na świecie i każda z nich jest swego rodzaju świadectwem przeżywania wiary.

Ja chcę się podzielić z Wami moim „dorobkiem” modlitewnym, a właściwie moim przeżywaniem danych mi w darze modlitw… Niech to będzie moim świadectwem dobroci i miłosierdzia Boga, który na drodze duchowej prowadzi każdego, kto szczerze szuka Jego Oblicza.

Hanna (Hanna Zienkiewicz, Apostołka Zmartwychwstania)

 Jest dużo modlitw na świecie i każda z nich jest swego rodzaju świadectwem przeżywania wiary.

Ja chcę się podzielić z Wami moim „dorobkiem” modlitewnym, a właściwie moim przeżywaniem danych mi w darze modlitw… Niech to będzie moim świadectwem dobroci i miłosierdzia Boga, który na drodze duchowej prowadzi każdego, kto szczerze szuka Jego Oblicza.

Hanna (Hanna Zienkiewicz, Apostołka Zmartwychwstania)

MODLITWA O ZBAWIENIE DUSZY

Zmiłowania Twego oczekuję, Panie!

Abyś zechciał zbawić duszę moją – proszę Cię, Panie.

Niech Twoja Męka wyda we mnie owoc taki,

jaki jest niezbędny, abym mogła być zbawiona.

Niech Twoje Imię, Panie, będzie mi puklerzem,

niech Twoje Święte Imię bedzie moją tarczą,

o którą rozbije się całe zło, które czyha na mnie!

HYMN APOSTOŁEK ZMARTWYCHWSTANIA NA CZEŚĆ PRZENAJŚWIĘTSZEJ TRÓJCY

Bądź uwielbiona Trójco Święta

W życiu wszystkich Apostołek Zmartwychwstania

Tobie chwała na wieki!

Boże, który ubogaciłeś świat stworzony przez Ciebie obecnością człowieka

Bądź uwielbiony Stwórco nasz hojny!

Boże, który uratowałeś człowieka po jego sprzeniewierzeniu się Tobie,

przychodząc mu na pomoc w Synu swoim umiłowanym

Bądź uwielbiony Zbawicielu nasz Miłosierny!

Boże, który wylałeś swego Ducha Świętości na Ziemię i ludzkość całą,

Czyniąc człowieka zdolnym do współpracy z Tobą w planie zbawienia

Bądź uwielbiony w sercach naszych,

Które ustanowiłeś świątyniami swymi

Chwała Tobie na wieki!

K O R O N K A

do Zbolałego Serca Jezusa Chrystusa

Ojcze nasz… Zdrowaś Mario…

Chwała Ojcu…(x3)

Na dużych paciorkach:

Panie Jezu Chryste, otwartym Sercem przyjmujący grzeszników, pomóż im pojednać się z Tobą!

Niech rana Twego Serca zasklepia się i uśmierza Twój niekończący się ból z powodu utraty dusz nieśmiertelnych, tak umiłowanych przez Ciebie ludzi.

Na małych paciorkach:

Pomóż im pojednać się z Tobą! (x10)

Zakończenie:

Matko Serca Jezusowego Zbolałego oręduj za nami, abyśmy zdołali wrócić do Boga – naszego Stwórcy, za sprawą Ducha Prawdy i Miłości. Amen

Serca miłujące braci naszych, wypraszajcie nam tę łaskę. Amen

K O R O N K A

DO ZMARTWYCHWSTAŁEGO CHRYSTUSA

Ojcze nasz… Zdrowaś Mario… Wierzę w Boga…

Na dużych paciorkach:

Jezu Zmartwychwstały wprowadź i mnie do Swej chwały. Amen

Na małych paciorkach:

Przez Twoje Święte Zmartwychwstanie ożyw mnie, Panie. /10 razy/

Zakończenie:

Twoje Serce, Panie, niech ożywi moje, abym mogła zmartwychwstać do życia wiecznego. Amen

 


O to wiersz, który przetrwał tylko w mojej pamięci. Napisany w czasie Powstania Warszawskiego dla mojego Ojca, przez Księdza Kapelana Oddziału. Ksiądz zginał następnego dnia, po napisaniu tego wiersza

Apostołka Irena (Irena Bieńkowska)

WIECZNY SZTANDAR

 

Gdy z lewej wróg i z prawej wróg
Nie starczy okrzyk: „ źle jest!”
Trzeba nie szczędzić rąk i nóg,
Nie pytać jak kto będzie mógł
ogniowy przyjąć chrzest.
Gorąco! Ha! w upalne dni
najprędzej łan dojrzewa!
W słońcu, jak szabla rzeka lśni,
Jak pancerz kora drzewnych pni,
Jak srebrny pocisk – mewa.
Na ramie broń!
Na piersi krzyż
I dalej – w imię Boże!
Wolę narodów mieczem pisz,
a gdyby zawiódł miecz i spiż
Niech DUCHA wróg nie zmoże !

 

 

 

 

 

 


Bo DUCH to Kowal, Hutmistrz, Tkacz
Hartownik przy warsztacie!
Póki on żyje – w przyszłość patrz!
póki on żyje – w ogień skacz,
A nie zgorzejesz, Bracie!
Zgorzeje tylko zezwłok,
Łach uszyty z żył i skóry.
Zgorzeje tylko głupi strach,
Że w końcu trzeba: „ och!” i „ach!”
Cielesne zdjąć mundury.
A trzeba! Trudno! taki los!
Na drodze, czy w komorze:
Tak samo zjeży ci się włos,
Tak samo w gardle zamrze glos!
Wiec dalej: w Imię Boże!
Z sumienia swego uczyń BIEL,
AMARANT z krwi serdecznej,
i pod Ojczyzny stopy ściel:
Biało – czerwony trud i cel
A sztandar stworzysz wieczny
Ks. Zalewski, Kulesze Kościelne, 1944 r.

Skip to content